Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
əlik — is. zool. Vəhşi keçi; keyik. Davanın şiddətli vaxtında dağın döşündə bir sürü əlik göründü. «Qaçaq Nəbi». Görürsənmi bu guruldayan dağları, indi orada əliklər hürküşür, dəstələnib dağları aşır, qalın meşələrə girirlər. S. R.. Əlik qayadan atılıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həmişəlik — z. Vaxtı məhdud olmadan, müddətsiz, əbədi, daim(i). Dağda meşəlik; Gül, bənövşəlik; Mən həmişəlik; Bu balama qurban. (Bayatı). <Qəmər:> Vaxtımız çox olacaq. Mən burada həmişəlik doktor işləyəcəyəm. S. Rəh.. <Sevinc Mahmuda:> . . Mən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cökəlik — is. Cökə ağacları bitən yer, cökə meşəsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sarımsaqotu — is. bot. Meşəlik yerlərdə bitən ikiillik yabanı bitki. Sarımsaqotu . . meşəlik yerlərdə bitən və 20 100 sm hündürlükdə olan ikiillik qollu budaqlı bitkidir. M. Qasımov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uçurum — is. 1. Çox sarp, dik və dərin yamac; yarğan, sıldırım. Sağımız dağ, solumuz qorxunc uçurum, meşəlik, dağlıqdır. S. Rüst.. Uçurumun dibi böyük tikan kolları ilə örtülmüşdü. Ə. M.. // sif. Uçurumlu, sıldırımlı, sıldırım. . . Qaraca qızın qabağına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
axı — I (Balakən) meşəlik və ya kolluq yerləri təmizləyərək düzəldilmiş əkin sahəsi. – Bizim qalxozda altı heqtar yer axıdı II (Ordubad) kirvə. – Uşax sünnət olunanda oni tutan adama axı deyərıx … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nöhü — (Qax) meşəlik … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
abidə — is. <ər.> 1. Tarixi əhəmiyyəti olan bir hadisəyə və ya tarixi bir şəxsə xatirə olaraq qoyulan nişangah, heykəl və s. İndi Nizaminin qəbri üstündə 17 metr hündürlüyündə bir abidə yüksəlməkdədir. 2. Qədim dövrlərə aid mədəniyyət əsəri.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağaclıq — is. 1. Çoxlu ağac bitmiş yer, meşəlik yer. . . Buradan dönüb baxanda ağaclıqlar içində qərq olan kənddən heç bir şey görmürsən. M. C.. Darısqal bir daxma var; Qabağı ağaclıqdır. M. S.. 2. Sif. mənasında. Ağacları çox olan. Ağaclıq yerlərdə yağış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boşluq — is. 1. Boş yer, boş sahə. Bura başdan başa boşluqdur. – Sahil boyu seyrək meşəlik və əngin bir boşluq idi. S. R.. // Məsamə, xırda deşik, oyuq. Külli miqdarda neft və qaz, yalnız böyük həcmdə boşluqları, yəni müəyyən, məsamələri olan süxurlarda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
